Hatırlar mısın? Bella’yla birlikteCemil Molla'ya* doğru giderken sen,Peşinde koşar adım, komşunuz bir genç! Bir şey dürtmüştü şöyle şiddetle beni
Uzanıp tutmuştum ellerini…
*
Bir kıvılcımla tutuşan kalplerimiz
O eski yaz günlerinin sıcaklığındaBir potada eriyip, akarken hızlaDonmuş gibi kalmıştık, kaldırımda yan yana…Ve Boğaziçi yıllarında anlatılan aşkımızKıskanç dillere öğretmeden sevgiyiİlk karşılaşmamızdı bu, biraz çılgıncaGenç, Bella, sen, ben; taş olup kaldık sanki.Gün bitmeden, balkonda seyrederken gurubuBir de gördüm ki sen, tam karşı penceredeGüneşi biz getirdik birbirimize bakıpİlk sabahımızdı o, kalplerimizde duygu…Ertesi gün başlayan birlikteliğinSimgesiydi Yenigün*; sahil boyu, koruArada bir daldığım Boğaz’ın sularındaBeni arardın merakla, gözlerinde buğu…Dudaklar sevgiyi tarif etmeden önce,Parmakla gösterildik, "Sevgi onlar"dır diyeKıskanç dillere düşmeden tomurcuklarÖzlem olduk ikimiz sevgisiz gönüllere…Sonra bir gün, sevenlerin korkulu günüYanlış ateş düşünce kalbimden kollarımaSözcüklerden etkili bir bakışla senÇekinerek sordun: "Ne yaptın, Neden?" *Affetmeye hazır sevgi dolu kalbinleŞarkılar çalardın, gizlice geçerken ben."İsmini Haykırıyorum" derken AdamoYükselen sesinden utanırdım ben!Utançla düşerken bakışlarım yerlereÇığ gibi inerdi dudaklarıma ismin.Cesaret edemez, sığınırdım gölgeyeArkamdan koşan sesin, adımı haykırırken… *Uzun zaman sonra, dediler: "O gidiyor!""Sen nasıl unuttuysan, o da öyle gidiyor."Biliyordum unutan, ne sen oldun ne de benMutluluktu kayarak, seninle benden giden… *Şimdi ner’de, nasılsın? Yıllar geçti aradan.Biraz kilo aldın mı, ak düştü mü saçına?Belki de karşılaştık, bir yerde tanımadanAnılar canlanınca, biz çıkarız oradan… *Hatırladın değil mi, Bella’yla yürürken sen.Bir şey dürtmüştü şöyle şiddetle beni.O İstanbul yazında çevreye aldırmadanUzanıp tutmuştum, güzelim ellerini…**
Yenigün* : Boğaziçi’nde bir sokak adıdır. Cemil Molla* : Boğaziçi’nde mini bir semtin adıdır.
Günay TulunAnılar Canlanırken I
