Mustafa Kemal Atatürk'ün, kendisine örnek aldığı liderlerden biridir.
Bu söze karşı söyleyeceğim bir şeyler olmalıydı elbette... Oldu da...
 |
| Atam Cephede |
BİR ÇAKMA TARİHÇİ ve SULTAN FATİH MEHMED
Fatih'le ilgili o fikir, oturduğu yerden tarih üretmekle ünlenen çakma tarihçi Mustafa Armağan’ın süper (!) buluşlarından biridir. Bu iddiayı, aynı zamanda hocası da olan Fetullah Gülen’in gazetesi “Zaman”da ve kendisine kucak açan benzer ideolojideki televizyonlarda da dile getirmiştir. Söze konu yazı ve programlarda; önce Atatürk’ün Fatih konusundaki güzellemelerinden söz açar, hemen ardından da “ama böyle yaptı” diyerek Atatürk’e hakaret ve küfür salvosunu başlatırdı.
 |
| Atam Cephede |
 |
| Atam Cephede |
Kıtırcılığıyla ünlü bu adamın Ermeniliği gerçekse bu da Atatürk'e karşı duyduğu hınçla kini açıklamaya yetmez. Çünkü atam Atatürk'ün, Ermenilere karşı yanlış hiçbir eylemi yok. Yok ama Ermeniler, onun hakkında küfürlerle süslü (!) masallar düzmeyi pek severler. Yıllar önce yazdığım ve hâlen yayında olan bir makalede anlattığım gibi bu işi üstlenmiş "rock grupları" bile var. Seviyelerine uygun şekilde Atatürk'e küfredip durmaktalar.
Bu çakma tarih uzmanı, atamın ölümünden yirmi yıl ve üzerine ekleyeceğiniz üç buçuk ay sonra doğmuş. Bu da demek ki hayat boyu karşılaşmamışlar. Kininin nedenini bulamadım ama Fatih’in sırtına binip Atatürk’e yüklenme işini çok iyi becerdiğini söylemezsem hakkını yemiş olurum.
Bu tür madrabazlar suçlu da hasbelkader öğretmen olmuş insanlar suçsuz mu? Doğru oturup yalan konuşmak ülkemize zarardan başka hiçbir şey vermiyor. Bir bizleri yetiştiren öğretmenlerin, bir de sonradan gelenlerin kalitesine bakıyorum da aradaki farka şaşıyorum. Bu iş önce sağ sol çatışmaları, ardından da öğretmen okullarında hızlandırılmış eğitimin yaşandığı 1975-1980 dönemiyle birlikte iyiden iyiye bozuldu. Türkçe konuşamayan Türkçe öğretmenleri, tarih bilmeyen tarih öğretmenleri bu ülkenin hüznüdür. Hele o tarihçiler yok mu! Sanal dünyada yaptıkları uyduruk tarih paylaşımlarını gördükçe kahroluyorum. Tarihe aykırı o saçmalıkları nereden bulup ortalığa çıkarıyor ve zaten tarih bilinci çok zayıf olan insanımıza pompalıyorlar. Dehşetengiz bir hâl! Bence onlar da en az vatan düşmanı Mustafa Armağan'la vatan düşmanı Fesli Deli Kadir ve avaneleri kadar vatanımıza ve tarih bilimine zarar veriyorlar.
 |
| Atam Cephede |
İLKER BEY O YANLIŞLARI NASIL YAPTI
Kanım odur ki, İlker Bey; Cumhuriyete, Türkiye’ye, Türk’e düşman bu provokatörün iddiasından etkilenmiş olsa da niyeti mutlaka safçadır*, temizdir. Örneğin, Osmanlıyı Atatürk’ün yıktığını sanan padişahlık âşıklılarıyla Cumhuriyetçileri birbirine yakınlaştırmak istemiş olabilir. Aynı röportajdaki
"II. Abdülhamit Osmanlı İmparatorluğu'nun bütünlüğünü ve devamını korumayı amaçlamış bir sultandır." gibi kökten yanlış yorumu da aynı saflığın ürünü değil mi? Acaba ülkemin kozmik odasını AKalPe FETÖ ortaklığına da bu yakınlaştırma merakı yüzünden mi teslim etti? Ne dersiniz?
Tam burada şunu söylemeliyim ki, Osmanlı Devleti’ni Atatürk değil, Osmanlı yıkmıştır. Bununla ilgili makalelerim hâlâ yayında... Dileyen ulaşabilir. Yıkılışın nedenleriniyse hemen bir çırpıda şöyle sıralayabilirim.
Buyrun:
- Tüm yetkinin tek adamda toplandığı padişahlık yönetimleri,
- Kifayetsiz sultanlar,
- İstibdata dayalı rejimler,
- Bilimden uzak hatta okuma yazma bile bilmeyen cahil bırakılmış halk,
- Matbaanın kullanımı için Müslümanlara izin verilmemesi,
- Özgür düşüncenin engellenmesi,
- Bilimin safsatayla yer değiştirmesi ve hurafelerin ön plana çıkarılması,
- Her şeye egemen olmaya çalışan softa sınıfı,
- Liyakatsız yöneticiler,
- Dünyada milliyetçilik hareketleri başladığında önlem alacak aklı sergiliyememek,
- Politik beceriksizlikler,
- Savaş üstüne savaş yapma ahmaklığı,
- Savaşta kazanılan yerleri anlaşma safhalarında kaybetmeleri,
- Savaşlar nedeniyle azalan insan gücüne bağlı olarak tarımsal alanların verimli işletilememesi ve açlıkla yoksulluk,
- Ticaretin neredeyse bir tek azınlıklar eliyle yapılması,
- A Kal Pe'nin aynen 18 adamız ve 1 kayalığımızı Yunan'a verdiği gibi vatan topraklarını kendi malları saydıklarından ona buna hediye adı altında peşkeş çekmeleri,
- Afrika, Asya ve Avrupa'daki topraklar ihya edilirken Anadolu'yu her türlü imkândan mahrum bırakmaları,
- Sanayi devrimine sırt çevirmeleri,
- Debdebeli yaşamlarını sürdürmek amacıyla saray, kasır, köşk, konak gibi içi ve dışı gereksiz lükse boğulmuş yapılar için yüksek faizlerle büyük borçlar almalarıdır.
Tüm bunların ceremesini de Cumhuriyet Hükûmetleri çekmiştir. Cumhuriyet hükûmetleri; Osmanlı borçlarının tasfiyesi için, koskoca imparatorluğu ölüme sürükleyen II. Abdülhamid'in padişahlığı döneminde tepemize çöken Düyun-u Umumiye’ye, tek kuruş bırakmamacasına tüm borçları ödemiştir. Konunun ne kadar vahim olduğunu anlatmak için tarih de vereceğim. Millet ihtiyaç içinde sürünürken, "Osmanlı" sultanlarının ihtişamlı yaşam arzuları, sarayları ve beceriksiz yöneticilikleri nedeniyle aldıkları borçların ödenmesi 5 Mayıs 1954 günü bitmiş, hesabın kapanmasıysa 1980 yılında gerçekleşmiştir. Biri almış "gumu gumu yemiş", diğeri ise "fedakârca" ödemiştir. Evet evet, Osmanlının tüm borçları, onurlu bir devletin yapması gerektiği gibi, kuruşu kuruşuna Türkiye Cumhuriyeti tarafından ödenmiştir. Şu şataraban şaklaban tarihçi mukallitleri buna da bir dolu kılıf uydururlar ama ne yapsalar aptallardan başkasını kandıramazlar. Çünkü tarihî kayıtlar ortada ve bu kayıtlar "arşivler yok edildi" iftiralarına nanik yaparcasına duruyorlar. Yalan tarih üreticilerinin Atatürk Osmanlıyı reddetti savını boşa çıkaran gerçeklerden biri de budur.
- Tüm yetkinin tek adamda toplandığı padişahlık yönetimleri,
- Kifayetsiz sultanlar,
- İstibdata dayalı rejimler,
- Bilimden uzak hatta okuma yazma bile bilmeyen cahil bırakılmış halk,
- Matbaanın kullanımı için Müslümanlara izin verilmemesi,
- Özgür düşüncenin engellenmesi,
- Bilimin safsatayla yer değiştirmesi ve hurafelerin ön plana çıkarılması,
- Her şeye egemen olmaya çalışan softa sınıfı,
- Liyakatsız yöneticiler,
- Dünyada milliyetçilik hareketleri başladığında önlem alacak aklı sergiliyememek,
- Politik beceriksizlikler,
- Savaş üstüne savaş yapma ahmaklığı,
- Savaşta kazanılan yerleri anlaşma safhalarında kaybetmeleri,
- Savaşlar nedeniyle azalan insan gücüne bağlı olarak tarımsal alanların verimli işletilememesi ve açlıkla yoksulluk,
- Ticaretin neredeyse bir tek azınlıklar eliyle yapılması,
- A Kal Pe'nin aynen 18 adamız ve 1 kayalığımızı Yunan'a verdiği gibi vatan topraklarını kendi malları saydıklarından ona buna hediye adı altında peşkeş çekmeleri,
- Afrika, Asya ve Avrupa'daki topraklar ihya edilirken Anadolu'yu her türlü imkândan mahrum bırakmaları,
- Sanayi devrimine sırt çevirmeleri,
- Debdebeli yaşamlarını sürdürmek amacıyla saray, kasır, köşk, konak gibi içi ve dışı gereksiz lükse boğulmuş yapılar için yüksek faizlerle büyük borçlar almalarıdır.
 |
| Sultan Fatih Mehmed |
Tüm bunların ceremesini de Cumhuriyet Hükûmetleri çekmiştir. Cumhuriyet hükûmetleri; Osmanlı borçlarının tasfiyesi için, koskoca imparatorluğu ölüme sürükleyen II. Abdülhamid'in padişahlığı döneminde tepemize çöken Düyun-u Umumiye’ye, tek kuruş bırakmamacasına tüm borçları ödemiştir. Konunun ne kadar vahim olduğunu anlatmak için tarih de vereceğim. Millet ihtiyaç içinde sürünürken, "Osmanlı" sultanlarının ihtişamlı yaşam arzuları, sarayları ve beceriksiz yöneticilikleri nedeniyle aldıkları borçların ödenmesi 5 Mayıs 1954 günü bitmiş, hesabın kapanmasıysa 1980 yılında gerçekleşmiştir. Biri almış "gumu gumu yemiş", diğeri ise "fedakârca" ödemiştir. Evet evet, Osmanlının tüm borçları, onurlu bir devletin yapması gerektiği gibi, kuruşu kuruşuna Türkiye Cumhuriyeti tarafından ödenmiştir. Şu şataraban şaklaban tarihçi mukallitleri buna da bir dolu kılıf uydururlar ama ne yapsalar aptallardan başkasını kandıramazlar. Çünkü tarihî kayıtlar ortada ve bu kayıtlar "arşivler yok edildi" iftiralarına nanik yaparcasına duruyorlar. Yalan tarih üreticilerinin Atatürk Osmanlıyı reddetti savını boşa çıkaran gerçeklerden biri de budur.
ATAM ATATÜRK ve II. MEHMED
Yine Fatih meselesine dönersek…
Bir insanın yaptığı bazı şeyleri beğenmek bazılarınıysa beğenmemek kadar normal bir eylem yoktur. Aksi, ya kölece bir aşkın akılları kör etmesi ya da kinden kararmış akılların nefretidir. Bu çirkinliği bir metot olarak uygulayan hastalıklı kafalar yüzünden ölüp gitmiş insanların ardından, duyabilselerdi çok üzülüp, utanacakları gerçekleri söylemek zorunda kalmam, bir Müslüman olarak beni üzüyor.
Yine Fatih meselesine dönersek…
Bir insanın yaptığı bazı şeyleri beğenmek bazılarınıysa beğenmemek kadar normal bir eylem yoktur. Aksi, ya kölece bir aşkın akılları kör etmesi ya da kinden kararmış akılların nefretidir. Bu çirkinliği bir metot olarak uygulayan hastalıklı kafalar yüzünden ölüp gitmiş insanların ardından, duyabilselerdi çok üzülüp, utanacakları gerçekleri söylemek zorunda kalmam, bir Müslüman olarak beni üzüyor.
Aslında Atatürk’ün Fatih’i beğenmesi de beğenmemesi de doğaldır ama iş hayranlık uydurmaya, izinden gitmeye gelince o zaman, bunu söyleyenlere “Hele dur bakalım!” derim. Bunu da kıtırcı tarihçiler gibi boşa söylemem.
Hadi gelin bu konuya bir de gerçekler çerçevesinden bakalım:
- Fatih, bir kısım tarihçilere göre 1352 yılında Venediklilere, bazılarına göreyse 1365 yılında Ragusa Cumhuriyeti'ne verilerek başlatılan kapitülasyon uygulamalarını gelenek hâline getiren kişidir. Atatürk'se onları silip atan.
- Fatih, Anadolu'da dağınık olarak yaşayan Ermeni ve Rumları bir araya getiren kişidir. Atatürkse onların ihanetlerine karşı savaşan...
- Fatih, devletin selameti bahanesiyle baba, kardeş, akraba katlini yasal hâle getirmiş ve bunu, saltanatının başlangıcında gerçek bir Türk olan kundaktaki kardeşi üzerinde uygulamış biridir. Atatürk'se kendisine rakip çıkmasından korkmayan, uygar yasaların geçerli olması için çabalayan gerçek bir devlet adamı.
- Fatih'in anacığı, oğlu tarafından kendisine tahsis edilen Selanik'teki Hristiyan manastırında bir eli yağda diğeri balda yaşamış olan Sırp Despina Hanım'dır. Atatürk'ün anacığı ise yaşamı savaşlar, göçler, yokluklar içinde geçen, çilekeş bir Türk ve Müslüman kadını olan "Molla Hafız Zübeyde Hanım"dır.
- Atatürk'e Rum piçi diye iftira atan soyu bozuk ve ahlaksız Türk düşmanları şunu bilmelidir ki, Atatürk öz be öz Türk, taptıkları Fatih'se hiçbir zaman Müslüman olmamış Hristiyan bir Sırp'ın çocuğudur.
- Fatih; diktatörden de öte astığı astık, kestiği kestik bir tirandır. Atatürk'se yasalara bağlı bir insandır. Üstelik insancıldır da... Bunu Anzak analarına yazdığı mektupta da gösterir.
- Fatih, saldırgan ve işgalci bir devleti temsil eder. Atatürk'se elden gitmiş bir ülkenin kurtulmasını ve Türklüğün yeniden doğmasını sağlayan kişidir.
- Fatih, bugün emperyalizm nitelemesiyle insana karşı işlenen bir suç olarak aşağılanan "yayılmacı düşünce"nin peşinde savaştan savaşa koşmuştur. Atatürk'se düşmanları yurdumuzdan sürdükten sonra derhâl barışa yönlenmiş biridir.
- Fatih, hanedandandır, Atatürk'se milletinin bir ferdi...
- Fatih, bir anlamda çok eşlilik olan harem hayatı yaşamıştır, Atatürk'se tek eşlidir.
- Fatih, devlet hazinesini kendi malı saymıştır, Atatürk'se yalnız maaşını almıştır.
- Fatih, kendi malı olarak gördüğü devleti çocuğuna bırakmıştır. Atatürk'se neyi var neyi yok hepsini milletine...
- Fatih, savaşları koruma altındaki otağından yönetmiştir. Atatürk'se defalarca bilfiil savaşmış, cephede yatmış, süngü savaşlarına katılmış bir Türk subayıdır.
- Fatih, emperyalisttir, Atatürk'se milleti adına devrimler yapan bir devrimci...
Hangi birisini yazayım ki...
Atatürk'le Fatih arasındaki benzerlik, örnek alınacak olgu ve hayranlık, laf ola beri gele türünden söylenmiş saçma bir sözden ibarettir. Zaten gördünüz. İkisinin de birbirinden örnek alacakları yönler yok denecek kadar az. Çünkü ikisi de farklı dünyaların farklı zihniyetlerin farklı kültürlerin insanı... Konu, örnek almak değil de gerçekten de dinci ve Osmanlıcı basının empoze etmeye çalıştığı türden bir hayranlığı içerseydi, kahkaha dolu bir yorumum olurdu. İnsanız, herkesin geçmişi hatalarla dolu, bu hatalar geleceğimizde de olacak ama yine de Harbiye'den yetişmiş birinin böylesine yanılgıya düşmesi çok üzücü...
Allah'a hamdedelim ki, Atatürk gibi bir insanı milletimize armağan etmiştir.
Hem de en umutsuz günlerde...
Bir de feyzalmayı becerebilsek!
BİLGİ NOTU
- Dehşetengiz: Ürkünç, dehşet verici, korku verici...
- * Fatih Sultan Mehmed: Osmanlı padişah isimlerinde lakabın öne alınarak
söylenmesi yanlıştır. II. Mehmed, Fatih Sultan Mehmed değil "Sultan Fatih
Mehmed"dir. Kral Demirbaş Şarl, Çar Deli Petro, İmparator Deli Neron (Ne-
ro), Çar Korkunç İvan, Sultan Deli İbrahim, Sultan Genç Osman ve benzer-
lerinde olduğu gibi... Bu yanlışı doğru kabul ettiğimizde örneklersek; şöyle
yazmamız gerekir: Deli Sultan İbrahim, Genç Sultan Osman...
- * Fatih Sultan Mehmed: Osmanlı padişah isimlerinde lakabın öne alınarak
söylenmesi yanlıştır. II. Mehmed, Fatih Sultan Mehmed değil "Sultan Fatih
Mehmed"dir. Kral Demirbaş Şarl, Çar Deli Petro, İmparator Deli Neron (Ne-
ro), Çar Korkunç İvan, Sultan Deli İbrahim, Sultan Genç Osman ve benzer-
lerinde olduğu gibi... Bu yanlışı doğru kabul ettiğimizde örneklersek; şöyle
yazmamız gerekir: Deli Sultan İbrahim, Genç Sultan Osman...
- Hasbelkader: Tesadüf eseri, rastlantısal olarak, kaderin cilvesiyle...
- İstibdat: Despotizm-despotluk; hak,özgürlük tanımayan sınırsız monarşi...
- Kıtırcı: Çok yalan söyleyen kimse...
- Liyakat: Yeterlilik, değim, yaraşırlık durumu, işe uygun olup olmama hâli.
- Safça: Kolaylıkla aldatılabilecek şekilde, safdillice, bönce, art niyetsizce...
- İstibdat: Despotizm-despotluk; hak,özgürlük tanımayan sınırsız monarşi...
- Kıtırcı: Çok yalan söyleyen kimse...
- Liyakat: Yeterlilik, değim, yaraşırlık durumu, işe uygun olup olmama hâli.
- Safça: Kolaylıkla aldatılabilecek şekilde, safdillice, bönce, art niyetsizce...
Günay Tulun
