En büyük bayram olan yirmi dokuzuncu gün, hepimize kutlu olsun. Allah; bizi insana kulluk etmekten kurtarıp kendisinden başka hiç kimsenin kulu olmadığımızı hatırlatan ve yurttaşlığın ne olduğunu tanımamıza neden olan herkesten, başta Atatürk olmak üzere tüm hayırlı kullarından razı olsun.
Amin!
Al, tut ellerimi…
Tut ki;
Özgürlüğümün bu sevinçli gününde,
Paylaşalım sevgiyi,
İnsanca mutlu…
Eğer efendisiysem kendimin,
Sanma ki kolay oldu.
Yüzyıllar boyu ezdi,
Beni benim gibiler.
Hiç farkımız da yoktu,
O insansa ben neydim;
O doğmuş, ölecekti.
Ya ben, peki ben kimdim?
Tut ki;
Özgürlüğümün bu sevinçli gününde,
Paylaşalım sevgiyi,
İnsanca mutlu…
Eğer efendisiysem kendimin,
Sanma ki kolay oldu.
Yüzyıllar boyu ezdi,
Beni benim gibiler.
Hiç farkımız da yoktu,
O insansa ben neydim;
O doğmuş, ölecekti.
Ya ben, peki ben kimdim?
*
“… Kim bilir belki yarın,
Belki yarından yakın
Doğacaktı…” mutlaka,
Özgürlüğü insanın!
Ve sonunda mutluluk,
Bir ekim sabahında
Uzattı ışığını,
Aydınlandı vatanım.
Doğacaktı…” mutlaka,
Özgürlüğü insanın!
Ve sonunda mutluluk,
Bir ekim sabahında
Uzattı ışığını,
Aydınlandı vatanım.
*
Egemenlik kayıtsız,
Bu milletin hakkıydı.
Son buldu insanıma
Baskısı zorbaların.
İşte:
Bu ekim sabahında uzattım ellerimi…
Ellerim cumhuriyet, egemenlik elimiz.
Paylaşalım istedim özgürlüğü sevinci:
Dokuz yüz yirmi üçten, sonsuz ekimlere; biz!..
..Egemenlik kayıtsız,
Bu milletin hakkıydı.
Son buldu insanıma
Baskısı zorbaların.
İşte:
Bu ekim sabahında uzattım ellerimi…
Ellerim cumhuriyet, egemenlik elimiz.
Paylaşalım istedim özgürlüğü sevinci:
Dokuz yüz yirmi üçten, sonsuz ekimlere; biz!..
Günay Tulun
Anılar Canlanırken I ve II
